نه تو می مانی و نه اندوه

و نه هیچ یک از مردم این ابادی ...

به حباب نگران لب یک رود قسم

و به کوتاهی ان لحظه ی شادی که گذشت

غصه هم می گذرد .

ان چنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند

لحظه ها عریان اند

به تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز

نظرات شما عزیزان:

بهنام

ساعت12:40---26 اسفند 1394

حالا که از راه رسیدی ..با من راه بیا..


پاییز جانم خوش آمدی..

مثل تو پاییز ها و مهرها آمدند ورفتند ولی مهری نداشتند...


برگهایی افتادندولی دردی را دوا نکردند. ....


اینجا پاییز زودتر از راه رسید شاید به خاطر سردی بیش اندازه مردمانش..


اینجا باران زودتر بارید شاید به خاطر شستن اندوه دل یک مسافر...


اینجا برگ ها زودتر زرد شدند...

شاید به خاطر خاطرات سبزی که زودتر تمام شد..


پاییزم با مهرت کنار می آیم ...

با آبانـــت زندگی میکنم و آذرت را به یاد میسپارم..


قول میدهم با باران هایت سرذوق بیایم..


ودست به دامن بادهایت شوم تا غبار دلم را بشورد...


وخش خش برگ هایت خوش نواترین ترانه ام باشد.


غروب هایت را دوست خواهم داشت و


در هر طلوع صبح گاهی نظاره ات خواهم کرد ..


باشد که قول دهی پاییز خوبی برایم باشی...

حبیب

ساعت8:15---27 بهمن 1394

حقارت واژه ها را وقتی دیدم که نتونستن مهربونیت رو توصیف کنند
به اندازه تمام خوبی های دنیا دوستت دارم. تولدت مبارک عزیزم …

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: